ในการตัดสินใจครั้งประวัติศาสตร์ศาลชั้นนำ เว็บพนันออนไลน์ ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ ของไต้หวันได้ตัดสินให้แต่งงานกับเกย์ คำตัดสินเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ได้เพิ่มความหวังให้กับนักเคลื่อนไหว LGBT จำนวนมากทั่วทั้งภูมิภาค โดยเฉพาะ ใน จีนและเวียดนาม
โรค กลัวเพศเดียวกัน ทำให้เกิดความทุกข์ในเวียดนาม ซึ่งจนถึงปี 2000 คู่เกย์จะอยู่ด้วยกันอย่างผิดกฎหมาย การรักร่วมเพศถูกลบออกจากรายชื่อโรคทางจิตอย่างเป็นทางการในปี 2544และยังคงถูกมองว่าเป็นส่วนใหญ่
ยังคงมีความก้าวหน้า ตั้งแต่ปี 2012 ประเทศได้เฉลิมฉลองความภาคภูมิใจของเกย์ (Viet Pride) ทุกปี และในปี 2016 ได้เห็นการเปิดตัวเครือข่ายโซเชียลเกย์ท้องถิ่นแห่งแรก Blued ซึ่งส่งข้อความประมาณ 2 ล้านข้อความต่อวันในหมู่ผู้ใช้ตามข้อมูลของบริษัท
แม้ว่าสิทธิของ LGBT จะยังคงอยู่ในความคืบหน้าในประเทศ แต่ศิลปะร่วมสมัยของเวียดนามก็เป็นผู้บุกเบิกในอาณาจักรนี้มานานหลายทศวรรษ
ในปี 1990 ฉากศิลปะร่วมสมัยกำลังเฟื่องฟูในฮานอย เปิดแกลเลอรีใหม่ นักสะสมงานศิลปะจากต่างประเทศให้ความสนใจในประเทศที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก แห่งนี้ และแม้ว่าการเซ็นเซอร์โดยระบอบการปกครองที่ตื่นตัวจะไม่หายไป ศิลปินชาวเวียดนามก็ได้รับเสรีภาพบ้าง
นวัตกรรมที่สำคัญ ได้แก่ การปรากฏตัวของศิลปะการแสดงและเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมรักร่วมเพศในงานศิลปะของTruong Tanซึ่งอาจเป็นศิลปินทัศนศิลป์ชาวเวียดนามคนแรกที่เปิดเผย
นักวิจารณ์ศิลปะBui Nhu Huongอ้างว่าเขาเป็นผู้บุกเบิกศิลปะร่วมสมัยของเวียดนามและศิลปินจำนวนมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแสดงความชื่นชมต่อการที่เขาต่อต้านการถูกกดขี่จากการประณามทางสังคมและทางการ
ผูกพันกับสังคม
งานแรก ของ Truong Tan ที่แสดงเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมรักร่วมเพศเกิดขึ้นตั้งแต่ปี 1992 เมื่อภาพวาดCircusถูกจัดแสดงในการแสดงกลุ่มที่มหาวิทยาลัยวิจิตรศิลป์ฮานอย ซึ่ง Tan เป็นวิทยากร
ภาพวาด Circus จัดแสดงในปี 1992 ถ่ายภาพโดย Truong Tan และทำซ้ำโดยได้รับอนุญาต Cristina Nualart / Truong Tan , CC BY-NC
การตัดสินใจแสดงงานนี้ทำให้เกิดอะไรบางอย่างในตัวเขา “เป้าหมายของฉันถูกกำหนดแล้ว” เขากล่าวพร้อมอธิบายว่าเขาพร้อมที่จะหยุดการรักร่วมเพศของเขาและเขาก็มุ่งมั่นที่จะสร้างอาชีพในฐานะศิลปินมืออาชีพ
ไม่ใช่เรื่องง่าย และบางครั้งเขาก็เก็บภาพวาดรักร่วมเพศไว้เป็นส่วนตัว อันที่จริงคณะละครสัตว์อ้างอิงข้อ จำกัด ในข้อเท้าที่ถูกผูกไว้ของร่างเดียว เชือกเป็นภาพที่เกิดซ้ำในงานศิลปะของ Truong Tan ซึ่งแสดงถึงความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมแบบอนุรักษ์นิยมของเวียดนาม
ละครสัตว์แสดงให้เห็นโดยตรงว่ามีรูปร่างที่มีพลัง ควบคุม และก้าวร้าว และมีรูปร่างบิดเบี้ยว กลับด้าน และไม่มีอำนาจ เป็นเรื่องน่าทึ่งที่งานศิลปะแปลก ๆ ตัวแรกของ Tan แสดงถึงการครอบงำที่โหดร้าย ในทางตรงกันข้าม ภาพวาดในภายหลังของเขาหลายๆ ภาพแสดงให้เห็นคู่รักเพศเดียวกันที่ขี้เล่น รักและขี้เล่น
การแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเขาเปิดขึ้นที่ฮานอยในปี 1994 โดยมีภาพเปลือยของผู้ชายจำนวนมาก ในการแสดงสิ่งเหล่านี้ Truong Tan ได้ทดสอบน้ำเพื่อยอมรับเนื้อหาที่สามารถอ่านได้ว่าเป็นพวกรักร่วมเพศ
เผชิญหน้ากับเซ็นเซอร์
ต่อมาในปีเดียวกันนั้น ในนครโฮจิมินห์ ศิลปินได้แสดงภาพที่มีอวัยวะเพศชายแข็งตัว ตามที่เขาบอกกับมารีแอนน์ บราวน์ในบทความข่าวธุรกิจทริบูนเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2555 ตันเชื่อว่าการตัดสินใจครั้งนี้ผลักดันให้ทางการเริ่มติดตามงานของเขาอย่างใกล้ชิดเพราะเขาไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างเป็นทางการ “ไม่แสดงงานที่ต่อต้านพรรคและ รัฐบาลหรือขัดต่อขนบธรรมเนียมประเพณี”
ในปีต่อมา Tan ประสบกับกรณีการเซ็นเซอร์ที่โด่งดังเมื่อผลงานศิลปะของเขา 18 ชิ้นถูกลบออกจากนิทรรศการใน Red River Gallery ของฮานอย ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และภายในสิ้นปี 1995 สื่อต่างประเทศได้อธิบาย Tan เป็น ” จิตรกรเกย์ที่เปิดเผยเพียงคนเดียวของเวียดนาม “
แม้ว่า Tan จะไม่เคยละทิ้งการวาดภาพ แต่ในช่วงกลางทศวรรษ 1990 เขาเริ่มเปิดรับผลงาน เช่นเดียวกับเขา มันปราศจากกฎเกณฑ์และศีล
เนื่องจากศิลปะการแสดงไม่มีประวัติศาสตร์ท้องถิ่น จึงไม่มีเกณฑ์ที่จะตัดสินได้ การแสดงเป็นกิจกรรมที่ไม่ธรรมดา ซึ่งเป็นทางเลือกแทนการจัดแกลเลอรีที่เป็นทางการ ซึ่งศิลปินเสี่ยงที่จะได้รับอนุญาตให้แสดงงานของตนโดยกรมสารสนเทศและวัฒนธรรม
ในปี พ.ศ. 2539 Truong Tan ได้ร่วมมือกับศิลปิน Nguyen Van Cuong ในการแสดงชื่อMother and Child (บางครั้งเรียกว่า The Past and the Future) ซึ่งจัดขึ้นระหว่างงานปิดนิทรรศการในแกลเลอรีฮานอย
ในการแสดงสิบนาทีนี้ เจืองเตินขดตัวอยู่บนพื้น ทาด้วยสิ่งที่ดูเหมือนเลือด และกลิ้งไปรอบๆ ด้วยไม้กวาดของเหงียนแวนกวงซึ่งกวาดเขาไปรอบๆ ไม่ยากเลยที่จะจินตนาการถึงความหมายแฝงทางการเมืองและแปลกประหลาดของฉากดังกล่าว
แม้เขาจะประสบความสำเร็จในฐานะศิลปิน แต่ในปี 1997 ข้อจำกัดในระดับต่ำได้กระตุ้นให้เจือง ตัน ออกจากเวียดนามและย้ายไปปารีส อิสระที่เขารู้สึกได้เกินความคาดหมายของเขา
ข่าวการทำงานของเขายังคงเข้าถึงเอเชีย มีส่วนใน การพัฒนา ระดับภูมิภาค ภัณฑารักษ์ชาวไทย อภินันท์ โปษยานนท์ กล่าวว่า ภายในปี 2543 การมีส่วนร่วมของศิลปินเอเชียในการโต้วาทีเชิงวิพากษ์เกี่ยวกับลัทธิหลังสมัยใหม่ สื่อใหม่ และประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการรักร่วมเพศได้เปลี่ยนทัศนียภาพของศิลปะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เปลี่ยนความคิด
งานแหกคุกของ Truong Tan อาจไม่ได้เปลี่ยนแปลงกฎหมายโดยตรง แต่แน่นอนว่าพวกเขามีส่วนสนับสนุนให้ศิลปินคนอื่นๆ พยายามต่อต้านและเอาชนะการเซ็นเซอร์ตัวเอง
ทุกวันนี้การผลิตทางวัฒนธรรมของเพศทางเลือกมีให้เห็นมากขึ้นในที่สาธารณะของเวียดนาม และศิลปินชาวเวียดนามยังคงส่งเสริมการตระหนักรู้เกี่ยวกับปัญหา LGBT ผ่านงานของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
Come Out ผลงานจัดวาง ภาพถ่าย ของ ศิลปินสหสาขาวิชาชีพHimiko Nguyen ใน ปี 2011 มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบโต้สิ่งที่เธอมองว่าเป็นความไม่รู้ในที่สาธารณะเกี่ยวกับประเด็นเรื่องเพศและเรื่องเพศ
เช่นเดียวกับ Tan ฮิมิโกะเสียใจกับกฎเกณฑ์และข้อจำกัดที่ไม่ได้เขียนไว้ที่เธอพบในสังคมเวียดนาม ความคิดเห็นของเธอบ่งชี้ถึงความเข้าใจที่รอบคอบเกี่ยวกับวิธีการนำอุดมการณ์ไปปฏิบัติผ่านการศึกษาของชาติและวิธีที่ประชากรทั่วไปแปลงสัญชาติ
ในประเทศที่ไม่สามารถแสดงภาพเปลือยในสื่อฮิมิโกะยอมรับว่าเธอเลือกภาพเปลือยเพื่อต่อต้านขอบเขตที่ฝังแน่นเหล่านี้
ปัจจุบัน การรักร่วมเพศค่อยๆ กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมกระแสหลัก ในปี 2011 ภาพยนตร์เกย์เรื่องHot Boy Noi Loan (Lost in Paradise) ที่กำกับโดย Vu Ngoc Dang ประสบความสำเร็จอย่างมากทั้งในและนอกประเทศ
ในปี 2012 ซิทคอมMy Best Gay Friendsเปิดตัวบน YouTube และได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว เปิดตัวใกล้เคียงกับViet Pride ครั้งแรก
ปีหน้า Nguyen Quoc Thanh สมาชิกผู้ก่อตั้งพื้นที่ศิลปะฮานอยNha San Collectiveริเริ่มQueer Foreverเทศกาลศิลปะในกรุงฮานอยที่มีการจัดนิทรรศการศิลปะ การประชุม และคอนเสิร์ต และหนังสือศิลปะที่เรียกว่าVanguardผลิตโดยชุมชน LGBTQ ของเวียดนาม
การบริจาคเหล่านี้จะเป็นไปไม่ได้เลยหากไม่มีงานบุกเบิกของเจื่องตาน ด้วยการให้ความหวังผ่านงานศิลปะ เขาได้ส่งเสริมการยอมรับทางสังคมสำหรับชุมชน LGBT ของเวียดนาม เว็บพนันออนไลน์ ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
