เมื่อสมาชิกในครอบครัวตัวต่อPompilidae
โตเต็มวัย พวกมันจะกินน้ำหวานจากดอกไม้ แต่พวกมันรู้จักกันในนาม “ตัวต่อแมงมุม” เว็บสล็อต เพราะพวกเขาเริ่มต้นชีวิตด้วยการเติบโตบนร่างของแมงมุมที่เป็นอัมพาต
ภายในครอบครัวนั้น ตัวต่อในสกุลดิวเทอราเจเนียสร้างรังพิเศษสำหรับลูกที่กินแมงมุม โดยมีห้องหลายห้องคั่นด้วยผนังบางๆ ของวัสดุจากพืช เรซิน หรือดิน
ห้องสุดท้ายที่อยู่นอกสุดมักจะว่างเปล่า ยกเว้นรังที่สร้างขึ้นโดยสายพันธุ์หนึ่งที่เพิ่งค้นพบในตะวันออกเฉียงใต้ของจีน ตัวต่อเหล่านี้มีชื่อเล่นว่า “ตัวต่อบ้านกระดูก” เติมห้องสุดท้ายที่มีมดตาย Michael Staab จากมหาวิทยาลัย Freiburg ในเยอรมนีและเพื่อนร่วมงานรายงานวันที่ 2 กรกฎาคมใน PLOS ONE พวกมันเป็นสายพันธุ์เดียวที่รู้จักใช้มดทั้งตัวเพื่อสร้างรัง
Staab และคณะได้รวบรวมรังตัวต่อรังนกจำนวน 829 รัง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน รังเป็นของตัวต่อ 18 สายพันธุ์ แต่รัง 73 รังนั้นแตกต่างกันเล็กน้อย – พวกมันมีห้องสุดท้ายที่เต็มไปด้วยมด และเมื่อนักวิทยาศาสตร์ได้เลี้ยงลูกนกจากรังเหล่านั้น พวกเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาได้พบสายพันธุ์ที่ไม่เคยมีใครอธิบายมาก่อน พวกเขาตั้งชื่อมันว่าDeuteragenia ossariumเพราะผนังของมดที่ตายแล้วทำให้นึกถึงโกศที่ฝังมนุษย์ไว้
ผนังมดมีมดโดยเฉลี่ยห้าตัวและมากถึง 13 ตัว ตัวต่อไม่ได้จู้จี้จุกจิกเกินไปเมื่อพูดถึงสายพันธุ์ของมดที่ได้รับการคัดเลือกสำหรับการก่อสร้างแม้ว่า: นักวิจัยพบมด 9 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันและมากถึง 4 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันในเซลล์เดียวจาก 26 ห้องที่พวกเขาตรวจสอบ สปีชีส์ที่พบมากที่สุดคือPachycondyla astutaมดขนาดใหญ่มากมายที่มีเหล็กไนทรงพลัง
เป็นไปได้ว่าผนังของมดที่ตายแล้วจะช่วยยับยั้งนักล่าที่อาจเกิดขึ้นได้ (พวกเราส่วนใหญ่อาจจะถูกขัดขวางโดยกำแพงของสิ่งที่ตายแล้ว) แต่นั่นไม่จำเป็นจะต้องเป็นเพราะการได้เห็นสิ่งชั่วร้ายเช่นนั้น ในทางกลับกัน สารประกอบระเหยง่ายที่เล็ดลอดออกมาจากมดอาจเป็นตัวป้องกันสารเคมีหรืออำพรางรังสำหรับรัง
การเลือกP. astutaอาจเป็นเรื่องที่ฉลาดเป็นพิเศษเพราะว่าตัวต่อไม่ต้องการมดตัวใหญ่จำนวนมากเพื่อเติมเต็มห้องและเนื่องจากพวกมันเป็นเรื่องธรรมดา “ผู้ล่าที่มีศักยภาพอาจเคยติดต่อกับสายพันธุ์นี้มาก่อนและหลีกเลี่ยงกลิ่นเฉพาะของสายพันธุ์” Staab และเพื่อนร่วมงานเขียน
เมื่อพิจารณาจากทั้งมดที่ตายแล้วและแมงมุม นับว่านับว่าเป็นสายพันธุ์ที่กินเฉพาะดอกไม้เมื่อโตเต็มวัยเท่านั้น
ตั๊กแตนตำข้าวแต่งตาด้วยครีมกันแดด
เคล็ดลับในการมองเห็นรังสีอัลตราไวโอเลตของตั๊กแตนตำข้าวคือครีมกันแดดที่ป้องกันรังสียูวี
ตั๊กแตนตำข้าวNeogonodactylus oerstedii มองเห็นโลกที่เป็นน้ำ ผ่านเซลล์รับแสงที่ตรวจจับแสง 16 ชนิด หกชนิดเห็นเพียงรังสีอัลตราไวโอเลต แต่ละเซลล์รับแสงไวต่อความยาวคลื่นต่างกันเป็นพิเศษ Michael Bok จาก Lund University ในสวีเดนกล่าวว่าเซลล์รับแสงห้าประเภทมีเม็ดสีตรวจจับแสงเหมือนกัน
ความไวที่หลากหลายนั้นมาจากชุดฟิลเตอร์ดูดซับรังสียูวีขนาดเล็กหลายชุดที่อยู่เหนือเม็ดสีที่มองเห็น ตัวกรองที่มีสารประกอบกรดอะมิโนคล้าย mycosporine บล็อกความยาวคลื่นที่แตกต่างกัน Bok และเพื่อนร่วมงานของเขารายงานในชีววิทยาปัจจุบัน 21 กรกฎาคม
การทดสอบนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่ออธิบายให้ชัดเจนกว่าการคาดการณ์Seppaกล่าว ไม่ใช่ทุกคนที่หายจากการผ่าตัดด้วยความเร็วเท่ากัน และนักวิทยาศาสตร์ก็ยังพยายามหาสาเหตุว่าทำไม การทดสอบใหม่เผยให้เห็นองค์ประกอบของชีววิทยาที่ขับเคลื่อนการฟื้นตัว นักวิจัยที่ทำการศึกษาพบการเปลี่ยนแปลงของโปรตีนในเซลล์ภูมิคุ้มกันที่เรียกว่า monocytes ซึ่งปรากฏขึ้นในวันแรกหลังการผ่าตัดในผู้ป่วยที่รักษาอย่างรวดเร็ว ความแตกต่างในลายเซ็นของเซลล์เหล่านี้อธิบายได้ถึง 60 เปอร์เซ็นต์ของความผันแปรของอัตราการฟื้นตัวระหว่างผู้ป่วย ผู้ร่วมวิจัยการศึกษาMartin Angstจาก Stanford Medical School กล่าว สิ่งที่อธิบายส่วนที่เหลือของรูปแบบที่ยังไม่ชัดเจน
ข่าวนกทั้งดีและร้าย
ในขณะที่ประชากรนกบางตัวในสหรัฐอเมริกาและแคนาดากำลังเฟื่องฟู แต่หลายตัวก็ทำได้ไม่ดีนัก ตามรายงานใหม่ Susan Milius กล่าวถึงการขึ้นๆ ลงๆ ของประชากรนกใน “การอัพเดทนกในอเมริกาเหนือมีข่าวดีเล็กน้อย” ( SN: 1/11/14, p. 4 )
“เป็นการเพิ่มขึ้นที่น่าประทับใจของสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำ แต่การลดลงอย่างต่อเนื่องของนกที่อาศัยอยู่ในแหล่งอาศัยอื่น ๆ นั้นน่าเป็นห่วง” ผู้วิจารณ์กล่าว เว็บสล็อต
